35. Michael Cunningham "Z ciała i z duszy"

Większość ludzi spędza życie w pogoni za sukcesem, sławą, bogactwem. Wyobrażają sobie, że osiągnąwszy sukces, osiągną satysfakcję, zadowolenie z tego co zdobyli, statusu społecznego, majątku, czyli ogólnie z życia. Myślą, że w parze z tym zadowoleniem przyjdzie i zadomowi się w nich trwałe szczęście. Niestety jest to błędne myślenie. Można osiągnąć zadowolenie bez pogoni za sukcesem, jak również można osiągnąć sukces i nigdy nie być szczęśliwym...

Michael Cunningham w swojej powieści „Z ciała i z duszy” przedstawia nam dzieje rodziny Stassos. Constantine Stassos jest greckim imigrantem. Przybył w latach 40-tych XX wieku do Stanów Zjednoczonych, w celu poszukiwania pracy, która umożliwiłaby mu lepsze życie. Wraz z żoną Mary Cuccio, Włoszką z pochodzenia, próbował ułożyć sobie rodzinne życie. Początkowe trudności z pracą szybko odeszły w zapomnienie. Con poznał rodaka Kazanzakisa i z nim rozkręcił biznes budowlany. We dwoje stanowili niesamowity duet. Kazanzakis miał doskonałe wyczucie ludzkich pragnień, a Con znał się na tym jak obniżyć koszty budowy. Pieniądze zaczęły napływać na jego konto w przyspieszonym tempie.

Mary rozkwitała, kupując sobie coraz to nowsze ubrania. Dzieci, Billy, Susan i Zoe, mieli wszystko to, czego pragnęli. Patrząc z boku wydawałoby się, że niczego im nie brakuje, że byli najszczęśliwszą rodziną na świecie. Niestety prawda była zupełnie inna.

Con tęsknił. Tęsknił nieubłagalnie za swoją dawną żoną. Tą energiczną, tajemniczą dziewczyną, która „łączyła zdrowy rozsądek z czysto kobiecym optymizmem” Kobietą, która nie wytykała mu na każdym kroku jego wad. Tą opanowaną, bystrą Mary sprzed kilkunastu lat.

Con pragnął. Pragnął „odczuwać szczęście w sposób ciągły, nieprzerwany, godzina po godzinie, a nie w postaci gwałtownych przypływów, które dopadały go nieoczekiwanie, zazwyczaj wtedy, gdy był sam” Po powrocie do domu jego szczęście umykało w czeluść zapomnienia, a w jego miejscu pojawiała się tęsknota, pragnienia, smutek i złość...

Nie znosił momentu, gdy zmęczony powracał do domu, a Mary nie wykazywała ani odrobiny zainteresowania jego osobą. Nie poświęcała mu nawet kilku minut na rozmowę. Była zawsze czymś zajęta. Planowaniem zakupów na jutrzejszy dzień, sprawdzaniem czego jeszcze brakuje im w domu. Ot takimi banalnymi, błahymi sprawami, które mogła wykonać później. Constantin chciał, żeby Mary okazała choć troszkę wdzięczności za jego trud, jaki włożył w osiągnięcie tego co mieli. Chciał, żeby dzieci były dumne z tego, jakiego mają zaradnego ojca. Tymczasem dzieci, a szczególnie najstarszy syn Billy, nie okazywały mu w ogóle szacunku, nie mówiąc już o miłości. A Con tak pragnął, żeby go kochali...

„Poruszające studium ludzkich namiętności” te słowa widnieją na zewnętrznej obwolucie książki. Tylko cztery i aż cztery. Jakie niesamowite, jakie wymowne. „Z ciała i duszy”to doskonała, fascynująca powieść. Książka naszpikowana jest masą problemów. Czytając ją mamy wrażenie, że jest to niemożliwe, żeby wszystkie mogły dotyczyć jednej, pospolitej rodziny. W treści przewija się kwestia kleptomanii, na którą choruje Mary, kwestia przemocy w rodzinie, homoseksualizmu, transwestytyzmu, zakażenia wirusem HIV, rozwodów, śmierci najbliższych w rodzinie, a nawet kryzysu finansowego, który panował w latach 90-tych w Stanach Zjednoczonych. Sami widzicie, że czasu na nudę podczas czytania nie znajdziecie. Z każdą kolejna stroną będziecie zaskoczeni tym, co jeszcze autor jest w stanie wymyślić, żeby zaskoczyć czytelnika. Ponadto Michael Cunningham w niesamowity sposób rozkłada każdą z postaci na czynniki pierwsze. Mamy dokładnie ukazany portret psychologiczny każdego z członków rodziny Stassos. Czujemy jakbyśmy po kolei wkradali się w najciemniejsze zakątki umysłu kolejnych bohaterów i poznawali ich mroczne, skrzętnie ukrywane sekrety.

„Z ciała i z duszy” jest książką napisaną estetycznym językiem. Zawiera mnóstwo porównań, metafor. Podzielona jest na trzy główne działy. W każdym dziale mamy krótkie rozdziały, opatrzone datą, a dokładniej rokiem, w którym akurat toczy się akcja. Początkowo opisywana jest cała rodzina. Później każdy rozdział, to skrót tego co wydarzyło się w życiu dzieci państwa Stassos. 

Nie jest to powieść dla każdego. Na pewno nie dla tych, którzy oczekują, że będzie to książka lekka, łatwa i przyjemna, którą można przeczytać w jeden wieczór. O nie! Jest to książka, którą czytając powoli smakujemy i rozkoszujemy się jej treścią. Poznajemy powoli życie każdego z członków rodziny. Ich charaktery, osobowość, które kształtują się pod wpływem kolejnych wydarzeń . Ich wady i zalety.

Musimy przyzwyczaić się do ogromu emocji , które wręcz kipią i wylewają się z treści. Kiedy już to zrobimy, nie będziemy mogli oderwać się od lektury. Wtedy książka, która początkowo wyda się Wam nudna, stanie się bardzo emocjonującą lekturą.

Okładka: miękka

Ilość stron: 523

Wydawnictwo: Salamandra

Rok wydania: 2004

                                                         Moja ocena: 7,5/10

                                            Książka przeczytana w ramach wyzwań:

                                         „Czytamy i polecamy”, „Pierwsze słyszę”,

                                                „Czytamy powieści obyczajowe”